الفرح قبل الشقه والعفش

طبعا كلنا عارفين حال البلد دلوقتى 

 فى فجوه جامده جدا بين الطبقات فى المجتمع
فى ناس مش لاقيه فعلا تاكل ولا تجيب الحاجات الاساسيه
اللى هى الاولويات لاولادها 
وفى ناس عايشه فى ميه البطيخ وبتعمل اللى هى عاوزاه

وفى ناس نفسها تحل الموضوع ده وعندها خطط تنميه على المدى الطويل كويسه جدا
لكن انا احب اقولهم
وفورو خططكو لنفسكو .. الشعب المصرى يأبى ان يتحسن او يتطور
او حاله يتعدل
اه والله
هو عاجبه حاله كده
طيب مش مصدقين
اسيبكو مع الحكايه الغريبه اللى جايه دى
واحده ست عندها اربع بنات
اتنين متخرجين وواحده فى اعدادى وواحده فى ابتدائى
باباهم متوفى من فتره كبيره اوى
والست مش بتشتغل ...
طيب ياستى بتعتمدى على مصروفكو منين
قالت بناخد معاش من الشئون الاجتماعيه حوالى 300 جنيه
وفى جمعيات بتساعدنا ..

لحد دلوقتى كويس

الست صحتها كويسه ماشاء الله وصغيره ... يعنى ممكن جدا تشتغل تحسن دخلها
لكن هى مش بتشتغل
هى بتلف على كل الجمعيات اللى تقدر تاخد منها فلوس
القدر خلانى ابقى فى طريق الست دى
لما جه عرسان لبناتها الكبار واتخطبو
وقربو يتجوزو ... بقت بتطلب من الناس انهم يساعدوها فى جواز بناتها
حد يجيب حاجه من الاجهزه .. حد يجيب مفارش .. حد يجيب اى حاجه .. المهم حد يجيب
وفعلا فى وقت قليل  كانت مجهزه بناتها الكبار ... كل ده كويس .. هى الست يعنى هتجيب منين
وجه وقت الفرح ... ولقيناها بتعزمنا
وطبعا رحنا ... تن تن تاتن تن تن  
الفرح فى قاعه عالبحر .. فى كامب شيزار
للى ميعرفش اسكندريه هى حته حلوه  يعنى
يعنى فرح يتعمل فى قاعه بالشىء الفلانى
مش كان اولى الفلوس دى يتجاب بيها حاجه فى بيت بناتها
بدل الهبل ده .. انا مبقولش ميفرحوش
ولا علشان هما غلابه يبقى ميعملوش فرح
تؤتؤتؤتؤ
بس ده اسمه سووء تصرف
يعنى ايه أخد فلوس من الناس .. وانا معايا يجيب بس شايلاه للفرح
وحفترض معاكو كل الافتراضات
لو العريس هو اللى عامل الفرح  مش هما...

 كان ممكن الفلوس دى يحطها فى بيته أولى
هو لازم اصرف آلاااف علشان اعرف افرح  
مينفعش نفرح صح .. نفرح من غير غباء وتصرف غلط

محتاجين توعيه ..
محتاجين توعيه ثقافيه واجتماعيه واخلاقيه كمان
انا نسيت اقول ان فى الخطوبه والفرح العروسه كانت عريانه

 مش بس مش محجبه
مع انها اصلا محجبه وبتنزل فى  منطقتها لابسه عبايات
لا لابسه عريان جدا

احنا بقينا فى قمه التناقض
قدام الناس وقدام نفسنا
لازم يبقى فى حل علشان الدنيا كده بقت من كتر الغلط غامقه وماسخه
ومحدش يعزمنى على افراح من النوع ده تانى

تخــاريف وعـىّ

نفسى اجرى عليك
اعيط بين ايديك
اقولك ارجوك كفايه قسوه
كفايه سكوت
كفايه

محتاجالك

ده اكتر وقت محتاجالك فيه

وانت عارف ده

لكن لا

مينفعش

انت متنفعش

ايوه بحبك جدا بس متنفعش

انت بتهرب

وانا بخاف من الناس اللى بتهرب

لانها بتتعود تهرب

فى اى حاجه فى حياتها

مش هلاقيك جنبى

فى كل حاجه انا هبقى محتاجالك فيها جنبى
انا بخاف من الهروب

ممكن اكون متعقده منه كمان

كان نفسى تقدر

تحسسنى بالامان ومخافش منك

بس انت مش هتقدر
ايوه مش هتقدر

انت بتقدر تضحك وانا موجوعه

يبقى ازاى هتحس بوجعى

بتقدر تفرح وانا حزينه

بتقدر تكون مرتاح ومش شايل همى

يبقى ازاى هتطمنى 

عمرك ما قدرت تواجه نفسك
ازاى هتقدر تواجهنى 

بس خلاص
 انا كمان ههرب
مش هديلك فرصه

توجعنى  تانى

رسائل غير قابله للنشر

لخميس 29/04

اليوم .. رأيتك

وقفت تنظر الى طويلا

ولإنشغالى الشديد كنت تحسبنى لا أراك

لكنى كنت اشعر بنظراتك

كنت اشعر انى امتلك الكون كله عند رؤيتى لك

كان لى يوم .. اشعر فيه انك ملكى                                                          

كنت تخصصه لى ..

سألتنى عن احوالى  

أبديت اعجباك بلون ملابسى .. وابتسمت انا

احب ملابسى التى تعجبك .. اتفائل بها.. ارتديها دائما

تمر ساعات فى وجودك لا اشعر بها

ودعتك وذهبت

كل ما جعلنى اطمئن هو انى سأراك غدا

------------ 

 الثلاثاء 15/06

افتقدك بشده .. افتقد حديثى معك .. نظره عينك التى تطمئننى

التى تهون على كل شىء

كلماتك التى تشعرنى انى لست وحدى فى الدنيا

اود ان أخبرك انى بخير

زاد وزنى قليلا ..

غيرت شكل ملابسى ..

انتقلت الى عمل جديد

 اقرأ كتابنا يوميا قبل النوم

لا اعرف للمره الكم .. ولكنى لا أمَلُه

الشمس تشرق كل صباح على مقعدنا ..

ولكن مكانك لا تدفئه حتى الشمس

اذهب يوميا فى موعدنا

ارتدى ملابسى بالوانك المفضله

اجلس .. اتذكر .. تدمع عيناى .. اعود

حنين أذوب فيه .. ويقتلنى

اكتب اليك واعلم انك لن تقرأ خطابى

لأنى لا اعرف الى اين ارسله او كيف ارسله

ولأنى لا يحق لى ارساله اليك

ولكنى سأحتفظ به مع بقيه كلماتى

حتى لو لم يأتى اليوم الذى ستقرأهم فيه

فوجودهم معى سيشعرنى بوجودك

 --------

يتبع...