الثلاثاء، 27 يوليو 2010

دعوه للحب

كنت راكبه مواصلات سمعت اتنين بيتكلمو
على واحد صاحبهم مات
وبيقولو انه كان طيب اوى
وانهم كتير زعلوه منهم ودايقوه

جه على بالى حاجه فكرت لو الناس تعملها حتبقى حلوه اوى
طبعا كلنا حنموت
واللى بيزعل اى حد فينا لما حد قريب منه بيموت الفراق مش الموت فى حد ذاته

فكرت ان احنا ليه منتعاملش مع بعض على الاساس ده
يعنى انا بحب صاحبتى اوى اوى ليه ازعلها منى ونتخانق ونيجى على بعض
تخيلت انه لا قدر الله بعد الشر لو صاحبتى دى جرالها حاجه
حقول ياريتها كانت معايا وكنت مش حزعلها ابدا

لو حد فينا لا قدر الله حد من اهله مات وهو كان بيزعله كتير
حقيقى بيتمنى ساعتها انه يرجع ولو ساعه واحده عشان ميزعلهوش ابدا فيها

ليه منتعاملش مع بعض على الاساس ده
قبل ما ازعل حد منى اتخيل انه لاقدر الله لو جراله حاجه حبقى نفسى يرجع وانا اعامله كويس بس يرجع
نحاول مره فى حياتنا منندمش بعد فوات الاوان
مش بعد ما تحصل الحاجه نقول ياريتنا كنا عملنا كذا

احنا فى ايدنا كتييير بجد
فى ايدنا اننا منوجعش بعض
فى ايدنا اننا منزعلش ومندايقش حد مننا
فى ايدنا اننا نقرر عاوزين نمشى صح ولا نندم على تصرفاتنا بعد فوات الاوان

لما نبقى دايما مبتسمين فى وش الناس اللى بنحبهم
ودايما بنحاول منزعلهمش مننا
مش حنخسر اى حاجه
بجد حنكسب كتييير
حنكسب ان احنا حنفرحهم ونسعد قلوبهم
وكمان بسمتك فى وش حد منهم صدقه

نفسى بجد الناس كلها تعمل كده
وكلنا نخاف على بعض ونراعى بعض

ربنا يحبكو كلكو ويحببكو فى بعض ويخلى قلوبكو على بعض
:)

ليست هناك تعليقات: